تفاوت خارَک و رطب جنوب ایران در چیست ؟

نام ایرانی میوه درخت نخل ، خرما است که این نام فقط درمورد میوه‌ی کاملاً رسیده صدق می‌کند . میوه درخت نخل قبل از این که کاملا برسد و خرما شود ، به دو دسته تقسیم می‌شود که تفاوت آنها در سطح بلوغ آنها می‌باشد . اولین دسته ، خارَک است که به خرماهای نارس اطلاق می‌شود . دسته دوم رطب است که کمی قبل از رسیدن کامل خرما را شامل می‌شود . رنگ خارک خیلی روشن و رنگ رطب خیلی تیره است و رطوبت بیشتری دارد .

نخل خرما از گونه‌های گیاهی گل‌دهنده از خانواده نخل و دارای برگهای عظیم 4-6 متر طول و برگچه‌های حدود 30 سانتی‌متر است . کشاورزان ایرانی خرما را بیشتر در استانهای جنوبی مانند بوشهر ، فارس ، خوزستان و ... می‌کارند زیرا آب و هوای گرم و مرطوب جنوب ایران برای رشد خرما مناسب است . روند کشت خرما در جنوب به شرح زیر است :

ابتدا درخت نخل ماده شکوفا می‌شود و شکوفه‌ها پس از مدتی به میوه‌ای سفت و سبز تبدیل می‌شوند که یک دانه سخت درون آن قرار دارد . این میوه‌ی مرحله اول را چغاله خرما و یا گُنگ می‌گویند . سپس در مرحله بعدی ، خرماها زرد یا قرمز می‌شوند و این بدان معناست که به خارک که خرمای نارس است تبدیل شده‌اند . آب و هوای گرم و مرطوب ، خارک را به رطب تبدیل می‌کند . کشاورزان انواع خرما را هنگام تهیه رطب‌هایی مانند مضافتی برداشت می‌کنند و آن را به صورت تازه می‌فروشند .

بعضی از انواع دیگر خرما در جنوب برای گذراندن مراحل رسیدن ، حدود 20 روز بیشتر به روی درخت ماندن نیاز دارند . كشت كنندگان برخي از انواع خرما را بر روي درخت باقي مي‌گذارند تا خرماها بتوانند فرآيند خشك شدن را روی درخت طي كنند زيرا مصرف كنندگان از نوعي خرماي كاملاً خشك مانند زاهدي نیز استفاده مي‌كنند .

 

انواع خرما در جنوب ایران :

خرما سایر (نیمه خشک)

خرما زاهدی (بهترین خرما خشک ایران)

خرما مضافتی

خرما کبکاب

خرما پیارم (مریمی)

خرمای ریز‌شده (چیپس خرما)

خرما ربی  (یکی از محبوب‌ترین خرماها)

خرما شهابی

خرما شاهانی

 

تفاوت خارَک و رطب جنوب ایران در چیست ؟