نکتار؛ پنجاه سال موسیقی، فرهنگ و خاطره در قلب برلینگتون

نکتار، رستوران و باشگاه موسیقی برلینگتون ورمانت که توسط یک مهاجر یونانی به نام Nectar Rorris در سال 1975 تأسیس شد، به نمادی از موسیقی زنده و فرهنگ هنری تبدیل شد. این مکان که بیش از پنجاه سال میزبان هنرمندان محلی و بین‌المللی بود، به ویژه گروه موسیقی Phish، اکنون پس از چالش‌های فراوان و کاهش رونق در مرکز شهر، درهای خود را برای همیشه بسته است.

نکتار نه تنها یک رستوران بلکه یک فضای خلاقانه برای موسیقی‌دانان جوان و نوظهور بود. Nectar Rorris، بنیان‌گذار 86 ساله این مکان، اعتقاد دارد که گروه Phish نقش مهمی در شهرت ملی نکتار ایفا کرده است. این گروه در اوایل دهه 80 میلادی، فرصت‌های زیادی برای آزمایش و رشد در این سالن پیدا کرد و حتی آلبومی به نام "A Picture of Nectar" را به افتخار این مکان منتشر کرد.

کریس فارنسورث، خبرنگار موسیقی محلی، نکتار را پلی برای پیشرفت هنرمندان می‌داند؛ جایی که نوازندگان می‌توانستند از جمعیت کم به جمعیت‌های بزرگ‌تر منتقل شوند. این باشگاه با ساختمان آجری و تابلو نئون خود، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ موسیقی برلینگتون دارد و خاطرات بسیاری را در دل دوستداران موسیقی زنده ثبت کرده است.

الکس بادنی، که بیش از بیست سال در نکتار کار کرده و از سال 2001 به عنوان آشپز شروع به کار کرد، از حمایت‌های نکتار برای هنرمندان نوپا سخن می‌گوید. او به یاد می‌آورد که حتی اعضای گروه Phish در شب‌های سرد زمستانی به تماشای اجراهای گروه‌های محلی می‌نشستند و با آن‌ها گفتگو می‌کردند.

مایک گوردون، نوازنده باس گروه Phish، که هنوز در منطقه زندگی می‌کند، در سپتامبر گذشته در جریان یک اجرای آزمایشی خواننده-ترانه‌سرای Maggie Rose حضور یافت و در دو قطعه با گروه او همراه شد. این حضور نمادی از پیوند عمیق نکتار با جامعه موسیقی بود.

با وجود مذاکرات برای ادامه فعالیت، نکتار در ژوئن اعلام کرد که به دلیل چالش‌های عظیم در مرکز شهر برلینگتون و شرایط دشوار صحنه موسیقی زنده، فعالیت خود را متوقف می‌کند. چند هفته بعد، این باشگاه به طور رسمی اعلام کرد که برای همیشه بسته شده است و این خبر واکنش‌های گسترده‌ای از سوی هنرمندان، کارکنان سابق و هواداران به دنبال داشت.

نکتار در طول سال‌ها میزبان هنرمندان برجسته‌ای چون Grace Potter، Anais Mitchell، B.B. King، Spacehog، Blind Melon و The Decemberists بوده است. همچنین برنامه‌های متنوعی مانند Metal Mondays، Dead Set Tuesdays، شب‌های بلوز، جاز و رگی، نمایش‌های کمدی و Sunday Night Mass که به هنرمندان الکترونیک اختصاص داشت، در این مکان برگزار می‌شد.

با وجود تغییرات متعدد در مالکیت و مدیریت، نکتار همواره به عنوان مکانی برای کشف موسیقی جدید و حمایت از هنرمندان نوظهور شناخته می‌شد. این باشگاه فرصت‌هایی برای اقامت‌های هنری فراهم می‌کرد تا گروه‌ها بتوانند به طور منظم اجرا داشته و طرفداران خود را بسازند.

اما افزایش هزینه‌ها و پروژه‌های ساخت و ساز در مرکز شهر که باعث کاهش حضور مردم و مشتریان شد، نهایتاً باعث تعطیلی این مکان تاریخی گردید. آینده ساختمان نکتار هنوز نامشخص است، اما میراث فرهنگی و هنری آن در خاطره‌ها باقی خواهد ماند.

جاستین رمیلار، مسئول برنامه‌ریزی هنری نکتار برای سری موسیقی الکترونیک به مدت 25 سال، این پنجاه سال فعالیت را یک دوره شگفت‌انگیز برای یک باشگاه موسیقی می‌داند و معتقد است که اکنون زمان آن است که به آینده و راه‌های جدید فکر کنیم.

نکتار، رستوران و باشگاه موسیقی نمادین برلینگتون ورمانت، پس از نیم قرن فعالیت و نقش‌آفرینی در رشد گروه‌های موسیقی چون Phish، درهای خود را بست. این مکان تاریخی که میزبان هنرمندان برجسته و جامعه‌ای متنوع بود، حالا به خاطره‌ها پیوسته است.

Reference from News: Nectar's, the Vermont venue that launched Phish, closes on a quiet note after 50 years

نکتار، رستوران و باشگاه موسیقی نمادین برلینگتون ورمانت، پس از نیم قرن فعالیت و نقش‌آفرینی در رشد گروه‌های موسیقی چون Phish، درهای خود را بست. این مکان تاریخی که میزبان هنرمندان برجسته و جامعه‌ای متنوع بود، حالا به خاطره‌ها پیوسته است.